Przejdź do zawartości

Celestino Aós Braco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Celestino Aós Braco
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Celestino Aós Braco (2021)
Herb duchownego Amar y servir
Kochać i służyć
Kraj działania

Chile

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1945
Artaiz

Arcybiskup metropolita Santiago de Chile
Okres sprawowania

2020–2023

Biskup diecezjalny Copiapó
Okres sprawowania

2014–2019

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Śluby zakonne

16 września 1967

Prezbiterat

30 marca 1968

Nominacja biskupia

25 lipca 2014

Sakra biskupia

18 października 2014

Kreacja kardynalska

28 listopada 2020
Franciszek

Kościół tytularny

śś. Nereusza i Achillesa

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 października 2014

Miejscowość

Copiapó

Miejsce

plac przed katedrą Matki Bożej Różańcowej

Konsekrator

Ivo Scapolo

Współkonsekratorzy

Pablo Lizama Riquelme
Gaspar Quintana Jorquera

Celestino Aós Braco OFMCap (ur. 6 kwietnia 1945 w Artaiz) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, biskup diecezjalny Copiapó w latach 2014–2019, arcybiskup metropolita Santiago de Chile w latach 2020–2023, kardynał prezbiter od 2020, od 2023 arcybiskup senior archidiecezji Santiago de Chile.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 kwietnia 1945 w Artaiz. Kształcił się w miejscowej szkole średniej, zaś w latach 1960–1963 studiował filozofię na uniwersytecie w Saragossie. Następnie, 14 sierpnia 1963, wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Pierwszą profesję złożył 15 sierpnia 1964 w Sangüesie, a śluby wieczyste 16 września 1967 w Pampelunie, gdzie 30 marca 1968 został wyświęcony na prezbitera przez Ignacia Gregoria Larrañagę Lasę, wydalonego biskupa Pingliang. W latach 1964–1968 studiował teologię w Pampelunie, a w 1972-1980 uczestniczył na zajęcia na uniwersytecie w Saragossie i na Uniwersytecie Barcelońskim, gdzie uzyskał licencjat z psychologii. W latach 1980–1981 brał udział również w zajęciach na Pontyfikalnym Uniwersytecie Katolickim w Chile[1][2].

Po święceniach kapłańskich pracował kolejno jako profesor w Lecaroz w Nawarze, wikariusz parafialny w Tudeli, profesor w Pampelunie i wikariusz parafialny w Saragossie. W 1983 wyjechał do Chile, gdzie został wikariuszem parafii w Longaví w diecezji Linares. W latach 1985–1995 pełnił funkcję superiora wspólnoty kapucynów w Los Ángeles, zaś w latach 1995–2008 był proboszczem parafii świętego Michała Archanioła w Viña del Mar, jednocześnie będąc superiorem wspólnoty kapucynów w Recreo, a także wikariuszem biskupim diecezji Valparaíso do spraw życia konsekrowanego i członkiem rady biskupiej. W 2008 został przeniesiony na funkcję wikariusza parafii świętego Franciszka z Asyżu w Los Ángeles, zostając również ekonomem chilijskiej prowincji kapucynów w Chile, rzecznikiem sprawiedliwości trybunału biskupiego w Valparaíso, sędzią trybunału archidiecezji Concepción i skarbnikiem chilijskiego towarzystwa prawa kanonicznego[1][2].

25 lipca 2014 papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym Copiapó[3]. Święcenia biskupie przyjął 18 października 2014 na placu przed katedrą w Copiapó. Udzielił mu ich arcybiskup Ivo Scapolo, nuncjusz apostolski w Chile, któremu asystowali Pablo Lizama Riquelme, arcybiskup metropolita Antofagasty, i Gaspar Quintana Jorquera, ustępujący biskup Copiapó[4]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Amar y Servir” (Kochać i służyć)[2].

23 marca 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd administratora apostolskiego sede vacante i według uznania Stolicy Apostolskiej archidiecezji Santiago de Chile[5], zaś 27 grudnia 2019 mianował go arcybiskupem metropolitą Santiago de Chile[6]. Ingres do archikatedry św. Jakuba odbył 11 stycznia 2020[2][4].

25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[1]. 28 listopada na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Nereusza i św. Achillesa[7].

25 października 2023 papież przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu, złożóną ze względu na wiek[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Annuncio di Concistoro il 28 novembre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2020-10-25. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
  2. a b c d Celestino Aós Braco w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2022-01-05] (ang.)
  3. Rinuncia del Vescovo di Copiapó (Cile) e nomina del successore. press.vatican.va, 2014-07-25. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
  4. a b Celestino Aós Braco. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  5. Rinuncia dell’Arcivescovo di Santiago de Chile (Cile) e nomina dell’Amministratore Apostolico „sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis”. press.vatican.va, 2019-03-23. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
  6. Nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Santiago de Chile. press.vatican.va, 2019-12-27. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
  7. Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va, 28 listopada 2020. [dostęp 2020-11-28]. (wł.).
  8. vatican.va: Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Santiago de Chile (Cile). [dostęp 2023-10-25]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]